een kort gesprek

Eén van onze achterburen staat voor ons poortje geparkeerd om zijn auto te laden. Geen probleem. Ik zeg vriendelijk goeiendag.

Eén van de huizen naast deze man z'n huis staat te koop. 165.000 Euro voor een klein huis met een koertje.

We staan met ons meisje een beetje aan het poortje naar spelende kindjes te kijken als de man iets tussen z'n tanden mompelt. Het blijkt spreken te zijn: "Ja, iedereen vindt het te duur. Ah ja, 165.000 voor zo'n huizeke met een koerke, ... Ja, t'is wreed tegenwoordig. 'k Stond vanmorgen nog bij den Turk (n.v.d.r. een groentenwinkel op het plein van Ledeberg) en daar ist erg: den ene kant zijn het allemaal Turken en den andere kant allemaal negers. grmmpgrrmmp. Tis ver gekomen tegenwoordig. ..... ".

Op dat moment stappen twee aziatische types uit een wagen om het huis dat te koop staat, te bezichtigen.

"Ah, kijk, tis eens iets anders, twee Japannerkes in ons straat."

Het gesprek was snel gedaan.
Snapt die mens dan niet dat ge zo'n dwaze praat niet tegen uw buren vertelt, en zeker niet als het de eerste keer is dat je een woordje wisselt.
Ze zitten overal. Dat is nog erger dan 36 katten die mijn hof bevuilen.

posted by I wish @ 8:08 AM